"Antika görüntünün altında yatan vanilya kokulu, keskin asit tadı veren tozlu notların karışımı''... Kimyagerlerden oluşan uluslar arası bir grup, eski kitapların eşsiz kokusunu bu şekilde açıklıyor. Kesinlikle şiirsel ama bu durumun gerçekleşmesini sağlayan asıl neden nedir?
Kitaplar neredeyse tamamen
organik materyallerden yapılıyor; kâğıt, mürekkep, tutkal, lifler. Bütün bu materyaller yıllar içinde ışığa, ısıya, neme ve hatta birbirlerine tepki gösteriyor ve uçucu bileşimler açığa çıkarıyor.
Araştırmacılar 72 kitabı test edip, tekrar tekrar ortaya çıkan 15 bileşim bulmuşlar. Bunlar asetik asit,
benzaldehit,
butanol, furfural gibi birçok kimyasaldan oluşuyor. Bir kitabın kokusu aynı zamanda içinde bulunduğu çevreden ve karşılaştığı materyallerden de etkileniyor. Bu yüzden bazı kitaplar sigara, kahve vb şeyler kokabiliyor.
Bir kitapla ilgili kesin yargıya sadece kapağına bakarak varamazsınız ancak araştırmacılar kokusundan çok fazla şey öğrenebileceğinizi iddia ediyor. Kitap ve diğer kâğıt dokümanların durum ve yaşını belirleyebilmek için özel bir 'koklama' ekipmanı kullanıyorlar. Araştırmacılar bu çalışmanın kütüphanelere, müzelere ve arşivlere koleksiyonlarının değerini korumaları için yardımcı olmasını umuyorlar.
