Trabzon'dan Almanya'nın Beckum kasabasına 1965 yılında tanker fabrikasında çalışmak için gelen, ardından Wuppertal kentinde hırdavat fabrikasında işe başlayıp emekli olan Ali Nail Önal, Almanya günlerini SABAH'a anlattı. 88 yaşındaki Önal, "Biz gurbeti iliklerimize kadar hissettik. Ne alışveriş yapacak cesaretimiz, ne de topluca bir bayram namazı kılacak yerimiz vardı" diye konuştu.
MEMLEKET HABERLERİ MUTLU ETTİ
HAFIZ olduğu için camilerin kurulmasına, dernekleşip topluma yararlı işler yapılmasına öncü olmaya çalışan Önal, "O dönem Türk basınına ulaşmak, gazete almak veya derdimizi sevincimizi duyurmak zordu. Gazeteler Frankfurt'ta basılıyordu. Bir gün sendikacı olarak patrona, Türk işçiler için gazete alınmasını talep ettim. Önerim kabul gördü. Memleketten haberleri almaya başlayınca sevincimiz katlandı" dedi.
KALAN DOSTLARA SELAM OLSUN
EŞİ ve çocuklarını Almanya'ya getirmeyen, yalnız yaşamayı tercih eden Önal, "Emekli olduktan sonra daha çok memlekette yaşamayı tercih ettim. Son yıllarda ise hastalığım ilerlerdi. Artık Trabzon'un Yomra ilçesine bağlı Tepeköyü'nde hayatımı sürdürüyorum. 50 sene yaşadığım Almanya'yı özlemiyor değilim. Yaşıtlarımın büyük kısmı ebediyete göç etti" dedi ve kalan dostlarına selam gönderdi.
KORE SAVAŞ'INDAN SONRA KARAR VERDİM
1956 yılında Kore savaşına katılan Ali Nail Önal, "Kore hayatımın dönüm noktalarından oldu. 8. Türk Tugayı olarak iki sene orada kaldık. Birçok arkadaşımız şehit oldu. Barış sağlanınca Japonya'ya geçtik ve gemi ile 33 günde İzmir'e ulaştık. Köyde yaşadığım için işim yoktu. Rahmetli abim 1962 yılında Almanya'ya geldi. Bana, 'Sen de gel' dedi. 1965'te geldim. Çalışıp emekli oldum" diye göç hikâyesini anlattı.
