Osmanlı Devleti'nde üst düzey bir toplantı olarak yapılan Saltanat şurası, padişahın başkanlığında din ve devler adamlarının katılımı ile gerçekleşmekteydi. Osmanlı Devleti'nin en büyük mağlubiyeti olan Sevr Antlaşması masasında Saltanat Şurası son kez toplanmıştır. Saltanat şurasında toplanan devlet adamları, din adamları tavsiye niteliğinde görüşlerini iletir, oylama yapılır ancak son sözü padişah verirdi.
Saltanat Şurası Osmanlı Devleti'nde devletin ileri gelen kişileri, din adamlarının katıldığı, padişahın başkanlığını yaptığı bir görüş alma meclisidir. Bu şurada padişah açılışı yapar, katılımcılar görüş niteliğinde tavsiye veriri ve oylama yapılır. Saltanat şurası aynı zamanda savaş ya da barış gibi konularda sözüne güvenilen, görüşleri önemsenen ilim ve irfan sahibi kişilerin görüşlerinin alındığı yerdir. Padişah da bizzat katılım gösterir. Saltanat şurasının Osmanlı Devleti'nde son kez toplanışı Sevr antlaşması öncesinde toplanmıştır. Sevr antlaşması imzalanmadan önce İstanbul'da toplanmıştır.
Osmanlı Devleti 1. Dünya Savaşı'ndan sonra Sevr Antlaşması'nı imzalamıştır. Bu antlaşma Osmanlı Devleti ve İtilaf Devletleri arasında imzalanmıştır. Ancak antlaşma imzalandığı dönem içerisinde Türkler Kurtuluş Savaşı'na girmiş ve bu savaşı kazandığı için Sevr geçerliliğini kaybetmiş, Lozan Antlaşması imzalanmıştır. Sevr Antlaşması öncesinde Osmanlı Devleti son kez şurayı toplamıştır. Şura İstanbul'da padişah Vadettin başkanlığında gerçekleşmiştir.
İlk saltanat şurasında karar alınamadığı için 22 Temmuz 1920'de ikinci kez toplanmıştır. Yıldız Sarayı'nda toplanan bu şuraya yine padişah başkanlık etmiştir. Şura sadrazam, yüksek rütbeli subaylar, hükümet üyeleri, meclisi ayan üyeleri, ilmiye ve bürokrasinin ileri gelenleri, eski sadrazamlardan meydana gelmiştir. Saltanat Şurası'nda toplam 56 kişi yer almıştır. Bu şura sonucunda Paris'e ikinci bir heyet gönderilmesi talep edilmiştir. Ancak çok tartışılan bu şurada Vahdettin'in tavrı hala günümüzde de tartışılmaktadır. Şurada Sadrazam Damat Ferit Paşa'nın da tüm konuları hızlı bir şekilde detaylıca ele almadan karara bağlama çabası dile getirilmiştir.
