Bütün kış harıl harıl çalıştıysanız, kafa tatilini kendinize çok görmeyin. 'Ölmeden önce gidilmesi gereken yerler' listenizi bir kenara bırakın çünkü kafa tatili o listedeki yerlerde değil Alaçatı'da... Şimdi Edip Cansever'in "İnsanın insana verdiği en değerli şeydir yalnızlık" sözünü hatırlayıp Alaçatı'ya doğru tek başınıza yola çıkın. 'Deli miyim ben, niye tek başıma tatile çıkıyorum? Nereye gideceğim? Sıkılırım ben, başıma bir şey gelir' demeyin çünkü adı üzerinde kafa tatili bu; kalabalıkla olmaz. Hem yalnız tatil; kendinizi en çok özgür hissettiğiniz, en sorgulanmadığınız, istediğiniz her şeyi yapabildiğiniz, kendinizle baş başa kalıp uzunca düşünebildiğiniz, mantıklı kararlar alabildiğiniz, plansızlığın heyecanını yaşadığınız bir şey. Üstelik çözmemiz gereken bir konu var: Alaçatı pahalı mı? Bir gidip yerinde tespit edelim.
KİTAPTAKİ OTEL HAYAT BULDU
Kafa tatilim için, Alaçatı'da yıllanmış serin taşları ve incir ağacıyla meşhur İncirli Ev'e yerleşiyorum. Otelin sahibi Sabahat Hanım, yıllar önce okuduğu bir kitaptan etkilenmiş ve kitaptaki oteli hayata geçirmek için Alaçatı'ya yerleşmiş. Hikayeyi dinledikten sonra, şu 'Alaçatı pahalı' mevzusuna değinmek istiyorum. Sabahat Hanım ve eşi Osman Bey, 'Pahalı' lafına çok tepkili. "Alaçatı'ya haksızlık ediliyor. Pahalı mı Allah aşkına, doğru söyle?" diye soruyu bana yönelttiler. Uzun uzun tartıştık... 'Nasıl olsa tek başıma geldim, istediğim yere giderim, bir araştırayım şu konuyu' deyip kendimi Alaçatı sokaklarına attım. Dakika bir, gol bir! Yolda karşılaştığım ilk esnafa "Alaçatı çok pahalı. Yakınlarda nerede uygun fiyata yemek yiyebilirim?" diye soruyorum. Öyle gergin ki, bir dokunup bin ah işitiyorum. "Ne pahalısı! Bizi kötü lanse ediyorlar medyada" diye azarlıyor beni. İlk azarımı yedikten sonra bir markete geçiyorum. Telefonla konuşuyormuş gibi yapıp "Alaçatı çok pahalı yaa!" diyorum. Marketçi abi, bana ters ters bakıp "Cık cık cık!" yapıyor. Sonra restoranlardan birinin mönüsüne bakıp "Fiyatlar yüksek gibi" diyorum ve cevabı yapıştırıyorlar: "Sen bi' Bodrum'a git, sonra buraya gel!" Başka bir restoranda "Burası çok pahalı ya!" dediğimi duymazdan geliyorlar ama sinirlendikleri belli. Diğer bir restorandakileri de yine aynı şekilde delirtiyorum! Özetle; Alaçatı esnafı pahalılık tartışmalarına çok sinirleniyor. Ben günlük azarlanma kotamı doldurup kitaplarımı okumak üzere oteldeki odama dönüyorum. Plansızlık gibisi yok; gönlünce gez, kimseye hesap verme, daha ne olsun... Sabah uyandığımda kahvaltıda Osman Bey'in yaptığı reçelleri tek tek tattım. Hayatımda hiç görmediğim muhteşem reçeller vardı masada. En sevdiğim; karabaş otu reçeli oldu. Yolunuz düşerse mutlaka deneyin.
BUNLARI YAPMADAN DÖNMEYİN
Hacımemiş Momo'da, somonlu Pappardelle'yi deneyin.
Adana İl Sınırı'nda kebap ve şalgamın tadına bakın. Mekanın sahibi Adnan Çam'la da tanışın.
'Sabah 10'a kadar eğlenmek istiyorum' diyorsanız, mutlaka Dusk'a gidin. Aynı otelde kaldığımız gençler, Dusk eğlencesini bir gün bile kaçırmadı.
Muazzam'da adaçaylı antrikotun tadına bakın.
Başarılı tasarımcı Eda Erdoğan'ın, TV dizilerinde gördüğümüz kıyafetleri, Alaçatı'daki mağazasında indirimde, kaçırmayın.
KAFA TATİLİNİN ALTIN KURALLARI
Yola çıkmadan önce, kalacağınız yerin adresini ailenizden ya da arkadaşlarınızdan en az iki kişiyle paylaşın.
Otelden çıkmadan önce haritanızı kontrol edin yoksa benim gibi Alaçatı sokaklarında 'Sağa dön, sola dön' diyen bir kadın sesi ve insanların garip bakışları eşliğinde gezmek zorunda kalabilirsiniz.
Her gördüğünüzü almamak için, nakit paranızın bir kısmını otelde bırakın.
Tedbir almak önemli; aklınıza gelen her ihtimali önemseyin ve 'Bir şey olmaz' yerine 'Ne olur ne olmaz' deyin.
Tek başınıza tatilde olduğunuz için endişelenen ve sürekli sizi arayan annenize, gün boyu neler yaptığınızı sabırla anlatın ama sakın 'Offf!'lamayın.
