Fulden Uras'ın gözyaşları…Fulden Uras yaşadığı zor günleri şu sözler ile anlattı:
Ben 13 yaşımdan beri hastanelerden burnunu çıkaramayan biriyim bunlara çok alıştım. Kısa sürede çok fazla yakınımı kaybettim.
Üç dört ay evvel kuzenimi kaybettim. Ben çevremi toparlamaya çalışmaktan kendi acımı hep sonraya erteledim. O ertelediğim şeyler bir süre sonra ortaya çıkıyor ve beni hastanelik ediyor.
Sadece bu yaz beş kez ameliyat oldum. Bağışıklık sistemim çökük böreklerim kötü ben artık o kadar çok sağlıkla sınandım ki aldığım nefes bile çok kıymetli benim için güzellik takıntılarını falan geçeli çok oldu.Sol göğsümden ameliyat oldum şimdi sağ taraftan da olacağım. Göğüslerimi alsınlar bitsin ben buna razıyım ama o acıları bir daha yaşamayayım çok zor…
Asla 'neden ben' demedim. Herkesin bir imtihanı var bu hayatta, ben hiç korkmuyorum. Ölüm benim için anneme kavuşmak. Neden korkayım ki anneme kavuşup sarılacağım. Annemi çok özledim. Annem istemediği için evlenmedim. Üç kız çocuğu ile babamdan ayrılmıştı.
Ben en acı şeyleri yaşadım. Çocuğum yok iki kardeşim bir yeğenim var küçücük bir aile kaldık. Onlar hayatta olsun başka bir şey istemiyorum.Annemin vefatından ve ameliyatlardan sonra 20 kilo verdim. 51 kiloya düştüm. Bende kanser ve şeker var ne yapabilirim bilmiyorum.
