Gerek bizde gerek Batı'da hayatını üzüntü verici bir şekilde intiharla noktalayan tanınmış insanlar az değildir. Elbette her birinin kendine göre birer gerekçesi vardır. Hepsini aynı kategoride değerlendirerek toptancı bir yaklaşımla ucuz yorum yapmak doğru değildir.
Sunacağım listede Türk kökenli olup intihar eden ünlüleri saymayacağım. Onu belki farklı bir yazıda ele almak lazım.
Virginia Woolf (İngiliz Yazar, 1882-1941), Cesare Pavese (1908- 1950), Sergei Yesenin (1895- 1925), Vladimir Mayakovski (1893-1930) Stefan Zweig (Yazar, 1881-1942), Yukio Mişima (1925- 1970), Primo Levi (1991-1987), Walter Benjamin (1892-1940), Sylvia Plath (1932-1963), Robin Williams (Oscar Ödüllü Oyuncu), Tony Scott (Amerikalı Yönetmen), Marlyn Monroe, Kurt Cobain (Amerikalı Rock Şarkıcısı) Ernest Hemingway (Amerikalı Roman Yazarı, Gazeteci) Jack London, Ross Alexander (Amerikalı Sinema Oyuncusu, 1937), Salvador Allende (Şili Başkanı, 1973), Jose Balmacade (Şili Başkanı, 1891) Margaux Hemingway (Aktris, Ernest Hemingway'in torunu, 1996), Chet Baker (1988, Caz Sanatçısı), Truman Capote (1984; Yazar)
Bu listeye ünlü filozofları da ekleyebiliriz; Herakleitos (M.Ö. 540-480), Sokrates (M.Ö. 469- 399), Diyojen (M.Ö. 412,323), Empedokles (492-432).
Bütün bu isimlerin çoğu intihar ederek hayatlarını sonlandırdılar.
Ünlü Filozof Seneca da intihar ederek yaşamını sonlandıranlardan biriydi.
O kendi bohem felsefesine yenik düşerek şöyle der;
'Bilge gerektiği kadar yaşayacak, yaşabildiği kadar değil. Nerede, kimlerle, nasıl yaşayacağını, ne yapacağını gözden geçirecektir. Can sıkıcı ve sükûneti bozan birçok şeyle karşılaşırsa kendini ortadan kaldırır.' Ve öyle de yaptı.
Kendini seçkin gören ve insanlardan nefret ederek yaşam sürdüren bütün düşünürlerin vardığı sonuç buydu aslında.
Albert Camus'un dediği; Yaşamın yaşanmaya değip değmediği tek gerçektir sözü ile Karl Marx'ın 'intihar insanın kendi varoluşu üzerine söyleyeceği son sözdür' ifadesi birbiriyle örtüşüyor.
Yaşamın kalitesi veya yaşayanların çıkmazlarını aşmak yerine kendi iç dünyasını egemen kılan seçkin bakışı!
Bu liste daha da uzayabilir. Ama gayemiz 'Kader'e ve 'Teslimiyet'e dikkat çekmek olduğu için bu kadarı yeterlidir bence.
İnsanlardan nefret ettiği için dağ başına kaçan orada sadece ot yiyen ve yakalandığı hastalıktan kurtulmak için bütün vücuduna gübre kaplayan sonuçta köpekler tarafından parçalanan Herakleitos'un yaşadığı sonuç ile, seçkin ve kaliteli bir hayata rağmen direnci kırılan bütün tanınmışların kaybettiği şey aslında Yüce Yaratıcının önümüze koyduğu ilahi iradeyi, kaderi yeterince anlamamak idi. Büyük konuşmak doğru değil. Başta belirttiğim gibi ucuz bir yol olur -toptancı yaklaşım.
Sağlam bir iman, ahiret bilinci, Yüce Yaratıcıyı doğru bilmek, dünyada sadece kendi mutluluğunu esas alıp bencil davranan anlayıştan uzak durmak hayatı sahibine doğru teslim etmeyi gerekli kılar.
İntihar dinimizce büyük bir günah sayılmıştır. Çünkü hayat size emanettir. Emanet eden ise, vücudunuzu nasıl kullanacağınızı size bildirmiştir. Bana ait olan vücudumu yok ederim diyemezsiniz.
Gerek bizden, gerek yabancı olan her bir intiharın ardından içimize hüzün çökmesi vicdanın ve iman etmiş bir insan olmanın gereğidir.
