Fenerbahçe, ligin ilk yarısında takdir belgesi alacak kadar her dersten yüksek not alan ama sezonun ikinci bölümünde dersleri asan, sınavlarda boş kağıt veren öğrenci gibi. Kendisini yarışta tutan matematik dışında bu oyunda kazanmayı gerektiren dersler de var. Kimya, fizik ve psikoloji gibi… Ligde en farklı galibiyetini aldığı Konyaspor deplasmanında, Sivas deplasmanının getirdiği travmanın takımın kimyasına etki ettiği ilk dakikadan belliydi. Fizik ise önce İsmail Yüksek ile anlatılmalı. Onun yokluğunda Fred'i 6 numaraya çekip rakip ceza sahasından uzaklaştırdığınızda onun rolünü bu oyunda Mert Hakan'ın üstlenebilmesi mümkün değildi. Dağınık, geçiş hücumu yapmaktan uzak ev sahibi karşısında ilk yarı, Tadic ve Mert Hakan'ın iki pozisyonuyla geçildiyse problem geriden sürekli uzun vurulması ve İrfan Can'ın da 5-4-1 oynayan rakip karşısında kademelere takılmasıydı. İkinci yarıda çift santrfora dönen İsmail Kartal'a, karşı hamle yapmayan iki orta sahalı rakibine karşı kendi göbeğine artı bir adam almayan Ali Çamdalı'nın çaresizliğini, son dakikaya kadar sürdüren F.Bahçe forvetlerinin kaçırdığı net pozisyonlardı. "İrfan Can Kahveci oyunda kalsa Fenerbahçe bu maçı kazanırdı" görüntüsünden İsmail Kartal'ın orta yapacak adamı Tadic'i oyundan alıp 3 santrfora döndüğü bir son 20 dakika izledik. Orkestra şefiniz ne yaptığını bilmez haldeyse olacağı budur. Urfa'da U19'la geçen 5 saat, Olympiakos maçlarıyla takımın psikolojisini bozan yönetim de elbette bu kırık karnenin sahibi. F.Bahçe müziğini kaybetti, notaların suçu yok…